Zaterdag 18 augustus (Etosha NP/Etosha Safari Camp)

De wekker staat op 6 uur zodat we (zonder ontbijt) rond half 7 bij de poort van Etosha kunnen zijn als ze deze bij zonsopgang openen. We zijn niet de enigen met dit ‘vroege-vogel-plan’. De complete camping is al in rep en roer.

We zijn om 6.35 uur bij de poort van Etosha. We rijden vandaag een rondje rechtsom langs verschillende ‘waterholes’: Gemsbokvlakte, Olifantsband, Aus, Okoukuejo. We zijn koud in het park of we zien al een giraffe. En later bij de poelen zien we nog veel meer indrukwekkends:

• Bij de poel “Gemsbokvlakte” zien we veel soorten bokjes; springbokken, gemsbokken en veel zebra’s. Het lijkt er even op dat ook 3 giraffes komen drinken. Daar wachten we een tijdje op omdat dat ons een mooi gezicht lijkt. Zo’n enorme giraffe die met de benen wijd water gaat drinken. Helaas. De giraffes durven het niet aan en lopen weer bij de poel vandaan.
• Bij de poel “Olifantsbad” liggen een paar leeuwen te slapen in de schaduw. Ze zijn supersloom. Af en toe gaat er een kop omhoog, maar meestal niet. De verzameling bokjes (kudu’s, spring- en gemsbokken, zebra’s) bij de poel zijn duidelijk op hun hoede. Ze staan elkaar met een hoop geblaat en geblaas te waarschuwen. Ze ene soort blaat, de ander ‘niest’ en de derde laat een soort van scheten als waarschuwingssignaal. Ze zijn zo voorzichtig dat geen beest durft te drinken. En dat terwijl de leeuwen  toch echt compleet voor jaffa liggen. Het is een mooi spektakel om naar te kijken.
• Bij “Aus” is het weer pret. Hier is het een komen en gaan van beesten die komen drinken. Vooral de ‘warthog’ (wrattenzwijn) met zijn 2 jongen zijn grappig om te zien; achter elkaar op een rijtje, staartjes recht omhoog, de grootste voorop, trip trip trip…  Wrattenzwijnen zijn veel kleiner dan ik dacht. Ik baseer mijn verwachting op de film “The Lion King”. Daarin vind ik het wrattenzwijn Pumba altijd best groot. In het echt is het dus maar een klein beestje. Ik gok net wat kleiner dan een wildzwijn.
  Dan komen er 2 leeuwen aanlopen. Alarmfase 1! De leeuwen zijn onverstoorbaar en gaan rustig drinken. De ene gaat er ook even rustig bij liggen. Als ze hun dorst hebben gelest gaan ze er weer vandoor. De rust onder de ander beesten herstelt zich weer enigszins.
  
  

We hebben een leeuwen-rijke dag vandaag. Na al dit spektakel gaan we terug naar het kamp Okoukuejo. Daar gaan we met een boekje lekker in de zon bij de waterpoel zitten. Even rust na al dat kijken, rondrijden en heen en weer hobbelen over de gravelwegen.

Onderweg bij de poelen hebben we respectievelijk ontbeten, koffiegedronken en gelunched. Dat is toch wel het grote voordeel van een camper!

Bij de poel van Okoukuejo zijn heel weinig beesten. Een heel verschil met gisteren.

We gaan rond 17.45 uur het park uit. We overnachten weer op camping “Etosha Safari Camp”, 9 km ten zuiden van de Andersongate (N$80 voor 2 personen, 1 nacht)., Daar is het vandaag een gekkenhuis. Het lijkt er even op dat er geen plaats is voor ons. Gelukkig mogen we toch blijven.

Zondag 19 augustus (Etosha NP/Halali)

Om onverklaarbare redenen zijn mijn darmen weer van streek. Ik heb vannacht weer overgegeven en heb weer diarree. Hoe komt dat toch? Wouter heeft nergens last van. Normaliter is hij van de maagproblemen. Ik ben meer van de hoofdpijn. Mijn maag is altijd mijn ‘sterke punt’. Maar nu even niet. Het gehobbel over de gravelwegen in Etosha is vandaag geen pretje. Ik ben moe, misselijk en wat koortsig.

Ondanks alle darm-ellende zijn we om 6.40 uur in het park. We rijden via “Gemsbokvlakte” en “Salvadora” naar “Rietfontein”. We gaan vandaag via deze poelen naar het kamp Halali. Het is gelukt om 2 nachten in Halali een camping te reserveren. Wouter is hier april/mei mee begonnen en kreeg eerst helemaal geen reactie, toen een afwijzing. In reactie op onze derde poging kregen we een aantal opties aangeboden waarvan 2 nachten in ons reisschema pasten. Het reserveren van een camping in Etosha is dus een kwestie van vroeg beginnen en een lange adem.

Direct na de poort zien we 2 gieren en 5 jakhalzen. Is hier soms aas of prooi in de buurt? Zijn er nog andere roofdieren? We zien ze niet.

De poel bij “Gemsbokvlakte” wordt gevuld met een pomp die op zonne-energie werkt. De zon moet nog wat op gang komen. Als we er aankomen zit er nog geen water in de poel. Er staan al wel grote hoeveelheden beesten te wachten. Vooral de hoeveelheid zebra’s is indrukwekkend. We schatten in totaal zo’n 200 zebra’s. Ze komen in groepen van 40 – 50 aanlopen, keurig op een rijtje over de vlakte. Hoe dichter ze bij de poel komen, des te ongeregelder wordt de rij. Er wordt wat getrapt, gebeten, gerend. Dat er nog geen water is, maakt ze duidelijk wat balorig. Zodra er water is, is het een komen en gaan van grote stromen zebra’s. Op zich zijn zebra’s niet meer zo super spannend. We hebben er inmiddels al vrij veel gezien. Maar in deze enorme hoeveelheid is het heel bijzonder en indrukwekkend.

Bij de poel “Salvadora” staan weer grote groepen gnoes en zebra’s. Dit keer wat verder bij de poel vandaan. Durven ze niet verder? Gaan we hier dan eindelijk cheeta’s zien? Helaas. Ze zijn gewoon bang aangelegd. Als een springbokje wel gaat drinken en ze zien dat het veilig is, gaan ze ‘en masse’ naar de poel toe. Bijzonder dat zo’n klein iel bokje als eerste moet gaan.

Als wij nog genieten van alle zebra’s, gnoes en springbokken, komt er een auto langsrijden. De mensen daarin vertellen ons dat er 17 leeuwen te zien zijn bij “Rietfontein”. 17!! Er zijn ook 3 jongen. Rietfontein is ongeveer 15 km rijden en de leeuwen kunnen dus al lang al weg zijn. Toch worden we onrustig. Op naar Rietfontein!

Als we daar aankomen, liggen er 11 leeuwen vlakbij de poel te slapen, waaronder 3 jongen. De jongen zijn het meest beweeglijk van het stel. Maar het is duidelijk dat het weer leeuwen-tukkies-tijd is. Ze liggen stil te slapen en een beetje te gapen en te rekken. De waterpoel is zo uitgestrekt dat aan de andere kant van het water, de overige beesten gewoon gaan drinken. Ze letten wel op maar slaan geen alarm zoals gisteren bij Olifantsbad. Er zijn kudu’s, gems- en springbokken, een jakhals, een wrattenzwijn en heel veel vogels. Dan lijkt het de leeuwen toch te warm te worden in de volle zon. Ze gaan één voor één (2 vrouwtjes met de jongen als eerste) aan de wandel richting de bosjes achter de poel. Het is leuk om te zien dat de jongen speels en niet zo gehoorzaam zijn. Als laatste vertrekt een mannetjes leeuw. We vinden ‘m er slecht uit zien. Als hij gaat lopen snappen we waarom; hij is mank. We denken dat het zijn geluk is dat de troep leeuwen voor 3 jongen moet zorgen zodat het tempo niet zo hoog zal zijn. Anders verwachten we niet dat hij de andere leeuwen bij kan houden. En voor zichzelf jagen lijkt helemaal uitgesloten. In de bosjes blijken al meer leeuwen te liggen. Alle vrouwtjes gaan, als ze er aankomen, even neuzen met een enorme mannetjes leeuw. Dat zal de baas van het stel dan wel zijn.

Nu de leeuwen zich in de bosjes hebben teruggetrokken, lijkt het spektakel bij de poel voorbij. Voor we wegrijden kijk ik nog even naar de leeuwen door mijn verrekijker. Zijn dat bewegende bomen? Hè?! Wouter, kijk olifanten! Er komt een kudde van 27 olifanten uit de bosjes. Ze komen allemaal badderen. Mmm, lekker in de stinkende modder. De lucht bereikt helaas ook de camper. Het is één groot water- en modderspektakel. Ze zakken redelijk diep in de modder weg. De kleintjes blijven daarom een beetje aan de rand waar het ondieper is. Na het waterbad nemen de olifanten een stofbad. Enorme stofwolken blazen ze over zich heen.

Als we bij zitten te komen van het olifanten-spektakel en we denken dat de ‘fun’ hier nu toch echt wel zal zijn afgelopen … komen er 8 giraffes bij de poel. Ze gaan allemaal drinken. Ze houden er verschillende manieren op na om bij het water te knielen. De één zet zijn voorpoten ver uit elkaar en laat daartussen zijn nek en kop naar het water zakken. De ander gaat door de knieën. Ze zijn duidelijk beter gebouwd voor het eten van blaadjes boven uit een boom. Dit oogt wat onhandig.

Als de giraffes aan het drinken zijn, is een jonge leeuw wakker geworden. Hij gaat tot 2x toe op jacht naar een springbok. De groep springbokken die aan de andere kant van de poel aan het drinken zijn, stuiven (letterlijk; er is veel stof) uit elkaar. Wat een paniek! De leeuw probeert er één te vangen. Maar na wat sprintwerk en wat scherpe bochten, ziet hij in dat het niet gaat lukken en gaat hij weer liggen.

Als de giraffes weg zijn en de leeuw inziet dat het met zijn jacht niets gaat worden, houden we het voor gezien. We gaan naar de camping van Halali. Ik ben erg aan een dutje toe. Zodra we op de camping zijn ga ik met een kussen naar het zwembad om daar in de schaduw op een ligbed te gaan liggen. Wouter gaat lekker douchen, scheren en onze vele foto’s overzetten op het opslagapparaat. We hebben weer belachelijk veel foto’s gemaakt. Mijn geheugenkaartje is, mede door de filmpjes die ik heb gemaakt, helemaal vol.

Aan het einde van de middag gaan we de zonsondergang bekijken bij de waterpoel van het kamp. Je kijkt er van een soort natuurlijke tribune (rots) op een waterpoel neer. Er zijn een paar bokjes, maar verder niets spannends.

We eten bij de camper; voor het eerst eten we ’s avonds buiten. Het is hier nog lekker warm en er is geen koude wind die maakt dat je liever binnen zit. Mijn maag is nog niet top en ik eet dus met mate.

Na het eten gaan we weer naar de waterpoel bij de camping. Deze is nu verlicht. Het is een bijzonder sfeertje. Allemaal mensen die stil (sommigen iets minder stil) zitten te kijken welke beesten er komen drinken.

Als we aan komen lopen is het gelijk raak: 3 olifanten en 2 neushoorns, een hyena (black spotted hyena) en een wrattenzwijn. De laatste 2 verdwijnen vrij snel weer. Maar de olifanten en neushoorns nemen rustig de tijd. Onze eerste neushoorns in Etosha! Later komen er nog 2 neushoorns bij. De kleinste van de 2 die er al waren, loopt ze een stukje tegemoet en begroet ze met een neusje (of beter: Neus). Ze hebben nogal een grote neus die neushoorns.) Uit de boekjes weten we dat neushoorns in principe solitair leven. Ze ontmoeten elkaar bij waterpunten. Nou, dat zien we dus gebeuren! Bij het water trekken ze verder als 4-tal op. Het lijken 2 moeders met elk een jong (of vaders?).

Nadat de olifanten en neushoorns weg zijn, is het een hele tijd rustig. Er komt even een haas drinken, een damara dik dik (= klein hertje met hele grote oren) en nog een hyena. We horen al een tijdje getrompetter in de verte. Dan komt er een eenzame olifant drinken. We denken dat het een oud mannetje is die alleen leeft, los van de kudde. Om half 10 houden we het voor gezien. Ik val om van de slaap.