Zaterdag 17 november - Nog 10771 kilometers te gaan

Van Zeist naar Singapore

Toen we vanochtend opstonden was het net onder de nul graden. De autoruiten zijn bevroren. We ademen rookpluimen uit als we om 7 uur in de taxi stappen. Onderweg zijn de weilanden wit uitgeslagen. Nu is het -55°C. We vliegen op 11.227 meter hoogte boven de Zwarte Zee. We hebben 2137 km gehad (2.35 uur) en we hebben nog 8634 km te gaan (9.25 uur). We leggen vandaag ruim 10.000 km af. Dat is meer dan we jaarlijks met de auto rijden. Pfoeh! Als je het zo bekijkt is het nóg verder dan ik al dacht.

Zondag 18 november – Kippenvel bij 30° C

Singapore

We zijn voor mijn gevoel verrassend snel in Singapore. We landen rond 6.00 uur, plaatselijke tijd (7 uur tijdsverschil met Nederland). Wouter heeft nog even geslapen, ik niet. Ik heb me vermaakt met lezen, film kijken en podcasts luisteren. Zo is de 12 uur vliegen omgevlogen. We halen ons Singapore Stopover Holiday pakket op bij een balie in de aankomsthal. Met deze pas kunnen we gratis in een aantal bezienswaardigheden en ook gratis in de Hop-on Hop-off bus. We nemen de MRT (metro) de stad in. Ook dat gaat verrassend makkelijk en snel. Ons hotel, Hotel Peninsula Excelsior, ligt vlakbij de metrohalte Cityhall. Gelukkig maar, want het regent pijpenstelen. In het hotel kunnen we gelijk onze kamer in omdat we een extra nacht geboekt hebben. Rond 8.30 uur liggen we in bed. Om 12.30 uur gaat de wekker. Hier is de dag allang begonnen, maar mijn lijf denkt er anders over. Douchen helpt gelukkig.

We nemen de Hop-on Hop-off bus naar China Town, waar we in de foodstreet ontbijten/lunchen. Op straat staan veel stalletjes met kleurrijk Chinees speelgoed. We bezoeken een aantal tempels: Buddha Tooth Relic Temple, Thian Hock Keng Temple en de Sri Mariamman Temple. Vooral de eerste is indrukwekkend. Kleurig, met heel veel beeldjes en nisjes. In de grote zaal staan tafeltjes met knielkussens en theeserviezen. Dat kan kennelijk tegelijk: bidden en theedrinken.

Na China Town nemen we de bus richting Marina Bay. Hier is het straatbeeld en de architectuur compleet anders: nieuwer, hoger, strakker en omringd door water. Om het Marina Reservoir staan een aantal mooie gebouwen, waaronder het wetenschapsmuseum in de vorm van een artisjok. Wij lopen door Marina Bay Sands (een luxe winkelcentrum) en loopbruggen naar Gardens by the Bay. Dit is een enorm park waar onder andere twee grote ronde kassen zijn (Flower Dome en Cloudforest Dome; die bewaren we beiden voor morgen) en de super trees. Dit zijn enorme kunstbomen die deels begroeid zijn. We eten een hamburger aan de voet van zo’n super tree en lopen dan verder richting de andere super trees die in een groepje bij elkaar staan. Het is inmiddels 19.15 uur en donker. We nemen een klein tussendoor paadje en denken dat we een avontuurlijke route hebben gekozen. Dat hebben meer mensen gedacht. Als we bij een open stuk tussen de bomen komen, staat het vol met mensen. Ze kijken de heuvel af richting de super trees. We gaan er even bij zitten, maar hebben het al snel gezien en lopen verder. Als we beneden komen bij de voet van de super trees zit het stampvol met mensen. Ze zitten op het pad op de grond. Er is nog een klein looppad open. Wat zit iedereen hier toch te doen? Even later wordt ons dat duidelijk. Een lichtshow. Dit is een verrassing. We gaan snel ook op de grond zitten om rustig omhoog te kunnen kijken en niets te missen. Lichten en kleuren in de super trees lijken te bewegen op swingende jaren ’80 muziek. Ik ben onder de indruk. Het kippenvel trekt door mijn lijf. En dat is best knap bij 30°C.

Als het is afgelopen loopt iedereen in een grote file (een soort wandelend verkeersinfarct) richting Marina Reservoir. Wij ook. Als de menigte links het winkelcentrum in gaat, gaan wij rechts. Afgeleid door de architectuur en mooi gekleurde verlichting. Via dit ommetje komen we bij de vlonders langs het water van het reservoir. Daar heeft de meute zich weer verzameld voor de volgende lichtshow. Over deze show heb ik wel gelezen. Ook hier is er muziek. Nu worden beelden en kleuren geprojecteerd op waterschermen en fonteinen. Ook mooi, maar minder indrukwekkend dan bij de super trees. Het is 21.30 uur, nog heerlijk warm en gelukkig droog. We lopen terug naar ons hotel (1,5 km). Als we daar aankomen geeft Wouters stappenteller aan dat we 19.780 stappen hebben gezet en 15,4 km hebben gelopen. Het is mooi geweest voor vandaag. Het was een mooie dag.

Maandag 19 november – Reddingsboei op grote hoogte

Van Singapore naar Auckland

We ontbijten in het hotel en doen rustig aan. Rond 11 uur zijn we klaar voor vertrek. We checken uit, maar laten onze tassen in het hotel. Die halen we vanmiddag op voor we naar het vliegveld gaan.

We nemen de Hop-On Hop-Off bus en maken een tour door een groot deel van de stad, onder andere langs de botanische tuinen en de belangrijkste winkelstraat. Langs, want we stappen niet uit. We genieten van het uitzicht en het mooie weer.
We stappen uit bij Marina Bay Hotel en gaan weer via de verschillende loopbruggen (deels dóór het hotel) naar Gardens by the Bay. Nu gaan we wel naar de kassen (gratis met onze Singapore Stopover Holiday Pass). In de Flower Dome staat ons een verrassing te wachten: kerstmis! Zo loop je in de zon in de tropen en zo duik je de nepsneeuw en de kerstversiering in.

Bijzonder. We lunchen in een Indonesisch (of iets dergelijks) restaurant en gaan dan naar de Cloud Forest Dome. Hier is de grootste overdekte waterval ter wereld. De dome is groot en hoog. Heel hoog. Dat ervaar ik aan den lijve als we met de lift naar de top zijn gegaan en we via open loopbruggen omlaag cirkelen. Wouter maakt rustig foto’s. Ik loop strak achter een jong echtpaar aan. Mijn blik strak op het looppad gericht. Hoogtevrees is iets wat je niet kunt gebruiken in een enorme hoge glazen kas met vrij uitzicht naar alle kanten, op een hangbrug. Als ik op een strategische plek met mijn rug tegen een begroeide muur op Wouter wacht, loopt mijn reddingsboei (echtpaar) door. Even later zijn ze terug. Of het wel goed met me gaat. Het is me dus niet gelukt om net te doen alsof er niets aan de hand is. Het volgende deel van het traject over de hangbrug volbreng ik strak achter Wouter aan.

Als ik niet meer op een brug in het luchtledige sta, vind ik het hier ook mooi. De planten hebben mooie verschillende kleuren en bladstructuren. En de dome is imposant.
Terwijl we in de Cloud Forest Dome zijn, begint het buiten te regenen. Een flinke tropische bui met onweer. Eigenlijk wilden we vanmiddag een boottocht maken (gratis met onze Singapore Stopover Pass), maar dat is met dit weer een heel slecht idee.
We schuilen in het Red Dot Museum. Hier zijn allerlei design gebruiksvoorwerpen te zien die de afgelopen jaren de Red Dot Award gewonnen hebben. Er zijn opvallend veel dingen bij de geroemd worden om het feit dat ze een dubelle functionaliteit hebben: lamp en kapstok, föhn en krultang, et cetera. Allemaal Chinese, Japanse of Koreaanse ontwerpers. Ze voelen daar kennelijk de behoefte om iets te ontwerpen voor klein behuisden. Handig voor de Singaporezen die een beperkt aantal vierkante meters ter beschikking hebben in hun stadse flats. In de museumwinkel zie ik een ander ontwerp dat ze alleen hier in deze contreien kunnen verzinnen. Het is een soort helm van stof. Het heeft een grote bult van kussens op de plek van het voorhoofd en een bult aan beide zijkanten. Er zitten drie gaten in de helm. Eén ter hoogte van de mond en twee waar je je armen in kunt steken. Het blijkt speciaal ontworpen te zijn om lekker te kunnen slapen aan je bureau op het werk. Bizar! Wie verzint er zoiets! In Nederland wordt volgens mij niet veel geslapen op het werk en het wordt zeker niet gefaciliteerd.

WC etiquette

In Singapore is alles helder bewegwijzerd, goed georganiseerd en van alle gemakken voorzien. Net als in Nederland zijn er voor onverwachte doelgroepen en doeleinden belangenorganisaties. In het openbaar toilet in Marina Bay Sands hangt een bordje dat ze zijn aangesloten bij de associatie voor openbare toiletten. Er onder hangt een tablet waarop staat wie de wc schoon houdt (inclusief foto) en waarop je je toiletbezoek kunt beoordelen: van poor tot excellent. Je kunt tegenwoordig ook niets meer doen zonder een enquête in te moeten vullen over hoe je het hebt ervaren. In Nederland vind ik dat ergerlijk, hier vermakelijk. Welk cijfer geef ik mijn toiletbezoek?

Een volgend wc bezoek is nog vermakelijker. In de openbare wc bij de Flower Dome in Gardens by the Bay staat in het wc hokje een tekening met een instructie hoe je de wc moet gebruiken. Je moet er op gaan zitten. Staan op de wc-bril en dan hurken is niet de bedoeling. Geweldig zo’n instructie. Je bedenkt het niet!

Het blijft regenen de rest van de middag. Gewapend met paraplu lopen we terug naar het hotel. Daar kunnen we douchen bij de sauna. Het is 19.00 uur als we opgefrist met de taxi richting het vliegveld gaan. Dit is duurder dan de metro ($23 versus $4.80) maar wel lekker makkelijk. Het is weer droog en rond de 28 °C. Zonder zweetdruppel gelaten te hebben, arriveren we rond 19.30 uur bij Changi Airport. Daar worden we bij het inchecken begeleid door een Harry Potter muziekje. Ik word er zowaar vrolijk van. Na de incheckbalie komen we bij een attractie rond Harry Potter in de vertrekhal. Leuk! Wouter vereeuwigt me even voor de Hogwarts Express en dan gaan we door naar de douane.

We vliegen om 22.55 uur van Singapore naar Auckland. Daar zullen we over 9 uur en 15 minuten aankomen (8550 km). Alle tijd dus om mijn reis-aantekeningen bij te werken, film te kijken en hopelijk ook nog even te slapen. We zullen rond 12.30 uur (plaatselijke tijd, 5 uur tijdsverschil met Singapore, 12 uur tijdsverschil met Nederland) in Auckland aankomen en dan moeten we fris en fruitig zijn om de camper op te halen.