Vrijdag 16 december & Zaterdag 17 december
De vliegreis
Buenos Aires
Van Buenos Aires zien we niet veel. We rijden er in de taxi zo snel mogelijk doorheen van de ene kant (internationale luchthaven) naar de andere kant (nationale vluchthaven). We zien niet het mooiste deel van de stad. Het is druk op de weg en onze chauffeur is een zenuwachtig haastig type. Remmen en optrekken tot een snelheid die onverantwoord lijkt in de drukte. Ik overtuig mezelf ervan dat hij zelf ook niet dood wil en probeer zo min mogelijk op de verkeerssituatie te letten. We komen heelhuids aan.
Het is zaterdag en de inwoners van Buenos Aires zoeken verkoeling. En waar vind je dat beter dan onder een boom? Een boom in de berm van een snelweg of op een grasveldje in een snelweg-klaverblad wel te verstaan. We zien auto’s op de gekste plekken langs de snelweg met mensen die ernaast liggen op een kleedje in het gras in de schaduw. Hoe wanhopig moet je zijn om hier je ontspanning te zoeken?!
Het nationale vliegveld blijkt aan de kust te liggen. We geven onze bagage af en checken in. Dan steken we de weg over en lopen op een boulevard langs de oceaan. Het is ruim 30°C. Bizar. Het vliegveld is versierd met kerstbomen. Waren wij niet op weg naar ijsbergen en pinguïns? We zweten onszelf ongelukkig en Wouter kan door de vermoeidheid van het reizen slecht tegen deze hitte.
Ik neem een foto en dan gaan we weer snel de vliegtuigterminal in. Lang leve de airco.
Ushuaia
Ushuaia blijkt veel groter dan we dachten. Het ligt geklemd tussen het Beagle kanaal en een bergrug met wit besneeuwde toppen. De gebouwen zijn veelal kleurig en doen IJslands aan. De taxichauffeur brengt ons zachtjes over de vele drempels die Ushuaia rijk is, al mopperend in het Spaans omdat de kortste route geblokkeerd is door een muziekparade, naar ons hotel vlakbij de haven: Hotel Albatros. We kunnen de cruiseboten al zien liggen. Zou onze boot er ook al tussen liggen?
Als we rond half 9 's avonds bij het hotel aankomen, is het voor de Argentijnen tijd voor het avondeten. Onze interne klok staat nog afgesteld op de Europese tijdzone. We drinken koffie in het café bij het hotel en vallen rond 22 uur als een blok in slaap.