Donderdag 7 mei - Stadswandeling Bilbao
Weer: Heet. Eigenlijk te heet om in een stad te zijn. In de winkelstraten wordt aangegeven dat het 36°C is.
Route: Over de snel-/tolweg naar Bilbao.
Bilbao: (11.30 uur) Wouter heeft voor ons een mooi hotel geboekt pal tegenover het Guggenheim Museum: Silken Gran Hotel Domine *****. Zodra we voor het hotel parkeren wordt alles ons uit handen genomen. Er staat een mannetje om onze bagage te dragen en een andere om de auto naar de parkeergarage te rijden (€25 per dag). Het hotel is ingericht door de kunstenaar Mariscal. De inrichting is prachtig en de ligging geweldig. We kunnen het Guggenheim Museum vanuit onze kamer zien liggen.
’s Middags maken we een stadswandeling. We lopen vanuit het hotel naar het oude stadsdeel. Er staan mooie oude panden, groot en monumentaal. De gevels van de woonhuizen zijn verfraaid met luiken en balkons. Heel veel balkons.
’s Avonds eten we pinxtos in een buurtkroeg en lopen we een rondje om het Guggenheim Museum. Het museum is fotogeniek met zijn gekke vormen die blinken in het avondlicht.
Overnachting: Silken Gran Hotel Domine, Bilbao. *****. Vooraf gereserveerd. 2 nachten inclusief ontbijt en parkeerplaats €275.
Baskenland
De Basken strijden al decennia voor verzelfstandiging van Baskenland en afscheiding van Spanje. Over de achtergrond weet ik te weinig om daar een mening over te kunnen hebben. In het verleden ging deze strijd gepaard met veel geweld, bommen en granaten. Nu verloopt het verzet vreedzamer: referenda, vlaggen, in ere houden van eigen taal en gebruiken, et cetera. Vreedzamer en minder bedreigend voor de toerist, maar niet minder irritant. En daar vind ik wél iets van.
Monumentale stadsgezichten worden ontsierd door de vele Baskische vlaggen die de politieke voorkeur van de bewoners uitschreeuwen. Mooie façades, pittoreske balkons. Het beeld wordt ruw verstoord. De vrijheidsstrijd is niet alleen bij het maken van foto’s irritant, ook de taal compliceert het leven van de toerist. Baskisch lijkt in niets op andere talen die ik ken. De betekenis is niet herleidbaar tot bekende woorden. Het is raar om totaal niet te snappen wat er staat of wat er gezegd wordt. Het voelt onthand, ongemakkelijk. En het is vooral lastig als je erg nieuwsgierig van aard bent en er een heimelijk genoegen aan beleeft om gesprekken te kunnen afluisteren als anderen denken dat je hen niet kunt verstaan. Maar dat laatste is natuurlijk niet op mij van toepassing :-)
Vrijdag 8 mei - Guggenheim museum Bilbao
Weer: Warm, maar minder heet dan gisteren. Er staat een frisse wind, die in de loop van de dag steeds sterker wordt.
Bilbao: We ontbijten op het dakterras van het hotel. Het is zonnig, het buffet is voorzien van heel veel lekkers en we zitten op de eerste rang met uitzicht op het museum. Ons hoor je niet klagen! Wat een prachtige plek.
We bezoeken vandaag de binnenkant van het Guggenheim Museum. Er onder andere een expositie van Nikki Saint Phalle. Dit is een Francaise, tussen 1950 en 1992 actief als kunstenares, die heel bijzondere kunst maakt. We zien verschillende voorbeelden van haar ‘shooting art’ (waarbij ze collages van wegwerpartikelen en miniaturen beschiet met verfzakken) en ‘nana’s’ (grote ronde kleurige vrouwenfiguren).
In en om het museum zijn ook een aantal blijvende kunstwerken: grote ijzeren platen waar je tussendoor kunt lopen en waarbij je al lopende je gevoel voor afstand en perspectief verliest (binnen), bouwwerk van bollen (buiten), mist (buiten), puppy van Jef Koons (helaas in reparatie; 2x per jaar in mei en oktober worden er nieuwe plantjes in gezet; buiten), rode brug lijkend op de Golden Gate bridge van gelamineerd hout (buiten), grote spin Maman (buiten), fonteinen die op wisselende tijden uit de grond spuiten (buiten).
We lunchen met een dagmenu in de buurt van hotel. De rest van de middag (16.00 uur) zitten we in het zonnetje in het park naast het museum en maken we een wandeling langs het water en over de brug van Calatrava.
Ons dagmenu was zo omvangrijk dat we het avondeten overslaan. Zodra het donker wordt gaan we gewapend met fototoestel en statief terug naar het Guggenheim Museum om nachtopnamen te maken. Ik heb het al snel koud en ga terug naar het hotel. Er staat een frisse wind en het is bewolkt geworden. Wouter loopt nog een extra rondje en leeft zich uit met lange sluitertijd-opnames.
Overnachting: We overnachten nogmaals in het Silken Gran Hotel Domine, Bilbao.
Zaterdag 9 mei - Museum de Bellas Artes in Bilbao, terugreis
Weer: Grijs.
Bilbao: Dit is onze laatste dag in Spanje. We ontbijten weer op het dakterras. Daar is het nu frisjes. De zon schijnt nauwelijks en de lucht is bedekt met wolken. We checken rond 11.30 uur uit.
En gaan dan naar Museum de Bellas Artes. Daar is een expositie van Equipo Crónica . Deze groep bestaat uit drie Spaanse kunstenaars die popart-achtige kunst maakten in de jaren 1970-1990. Zij combineerde verschillende schilderstijlen en kopieerden steeds een beeld of stijl van een andere kunstenaar in hun eigen werk. We herkennen onder andere Picasso, van Gogh, Dali, Miro, Magritte en Léger. Elk schilderij heeft een (politieke) boodschap. Heel bijzonder.
Het is een groot museum. Te groot om onze aandacht vast te houden. Er is een expositie over mode uit de jaren ’50 met jurken van onder andere Dior, Balencia en andere grote ontwerpers. De vaste tentoonstelling toont werken uit de tijd van het expressionisme en impressionisme. Prachtig allemaal, maar te veel.
We lunchen op een terras met pinxtos en gaan rond half 3 terug naar het hotel om de auto op te halen. Tijd om naar het vliegveld te gaan.
Route: Bilbao, vliegveld Bilbao. We hebben om 17.35 uur de vlucht naar Amsterdam (KLM), waar we rond 19.30 uur landen. We nemen de trein en bus terug naar Zeist.
Tot slot nog wat losse observaties
- De snelwegen hebben verrassend korte invoegstroken. Gelukkig is het niet zo druk zodat dit geen problemen veroorzaakt.
- Tijdens het eerste deel van onze rondrit (aan de westkant van Bilbao) zijn de huizen over het algemeen goed onderhouden en kleurig geverfd.
- De mensen in noord Spanje zijn klein. Zelfs ik voel me groot. Pas in Bilbao zien we weer langere mensen.
- In Bilbao zijn veel honden. Heel veel honden en allemaal van hetzelfde ras: klein met kort krullend haar. Hoort dit bij de Bilbao-nees of is het mode. En zitten alle dierenasiels over een paar jaar vol met dit soort hondjes omdat het dan ‘in’ is om een ander hondenras te bezitten?