Dinsdag 28 april - Luarca en de kathedralen van de kust
Weer: ’s Ochtends is het zonnig en staat er een frisse wind. In de wind uit de zon is het lekker om op een terras te zitten. Later op de dag trekt de frisse wind verder aan en is het koud op het strand.
Luarca: (10.00 uur) We gaan te voet Luarca verkennen. We lopen langs de haven naar de meest westelijke punt net als een groot deel van de gepensioneerde mannelijke bevolking van Luarca. We lopen daar, via een overgroeid wandelpad, omhoog. Zo komen we bij het westelijke hoge gedeelte van Luarca. Vanaf hier hebben we een mooi uitzicht over het laaggelegen gedeelte van de stad en de haven.
Om 12 uur zijn we weer beneden. Het is nog te vroeg voor de lunch. We houden pauze met koffie en taart. Dan wandelen we verder naar een uitzichtpunt aan de oostkant van het stadje.
Het wordt steeds mooier weer. We drinken wat en lunchen op een terras aan de haven.
Route: (16.00 uur) We rijden eerst naar het nabijgelegen Cadavedo. De kust en stranden daar blijken niet zo fraai als we dachten. Dan gaan we over de E8 naar Praia a Catedrais (zie 27 april).
Fotospot Praia a Catedrais: (19.00 uur) Nu is het laag water en kunnen we het strand op. Met een beetje opletten en precies uitmikken wanneer er een golf is en wanneer het water zich terugtrekt, kun je om een rotspunt lopen naar een volgend strandje. Er zijn mooie steile kust-/rotswanden en inhammen die zijn uitgesleten door de zee. Voor de kust liggen een aantal hoog uitstekende rotsen in zee.
Het waait hard en het is koud. Ik taai af en ga in de auto zitten lezen. Wouter houdt het rond 20.45 uur voor gezien.
Route: Over de E8 terug naar Luarca. Ongeveer 60 km.
Overnachting: Nogmaals Hotel Baltico ***, Luarca.
Woensdag 29 april - Verlaten strand, heerlijke lunch en Playa del Silencio
Weer: Zonnig. Frisse wind waardoor het in de schaduw koud is. Maar in de zon en de luwte is het lekker!
Route: (10.30 uur) We verlaten Luarca en rijden langs de haven richting het oosten omhoog het dorp uit. We gaan op zoek naar Playa Portizuelo. We parkeren in een woonwijk aan de rand van Luarca (hoog) waar ook een ziekenhuis en conservatorium is. Vandaar lopen we over een landweggetje (redelijk steil omlaag) richting zee.
Later blijkt dat we op een andere manier met de auto dichterbij het strand hadden kunnen komen. Er loopt een geasfalteerde weg waar ook een hotel aan staat.
Fotospot Playa Portizuelo en “the Skull”: Als we op het strand aan komen zien we een rots in de zee liggen waar we al een paar dagen naar op zoek zijn. De plaatselijke bevolking noemt het ‘de schedel’, naar de vorm. Het is een zwarte rots met twee gaten die ogen zouden voorstellen. Ik heb kennelijk te weinig verbeeldingskracht.
Route: Via E8 naar Cudillero.
Fotogeniek Cudillero: (12.30 uur) Dit is een dorpje aan zee met een kleine haven en huizen die steil tegen de rotsen zijn gebouwd. Het zijn mooie kleurige en goed onderhouden huizen. Het centrale plein staat vol met terrassen. Het is prachtig weer en wij vermaken ons op het terras met een boekje, een flinke fles cider en een lunchmenu.
Daarna maken we een wandelingetje door het dorp.
Route: (16.30 uur) Via E8 naar Santa Marina. In Santa Marina volgen we bordjes waarop ‘playa’ wordt aangegeven. Na het parkeren van de auto lopen we over een landweggetje met veel bloemen richting zee. Maar een pad naar beneden naar het strand kunnen we niet vinden.
Route: Van Santa Marina richting Novellana en voor we in Novellana komen, volgen we bordjes richting ‘Playa de Silencio’. Dat voert ons over een smal weggetje (eenrichtingsverkeer).
Fotospot Playa de Silencio: (18.00 uur) Als we parkeren blijkt dat de eigenaar van het hotel er ook is met zijn vrouw. Toevallig! Hij is oud, praat als Don Corleone en loopt mank omdat zijn ene been zichtbaar korter is dan de andere. En ook hij is helemaal over het steile pad naar het strand gelopen. Petje af!
De zon schijnt nog steeds. Ik zoek een steen op met de vorm van een ligstoel en ga lezen. Wouter gaat aan de wandel over het strand, fotograferen. De zon verdwijnt achter een rij wolken aan de horizon. Een mooie zonsondergang wordt het helaas niet.
Route: (20.45 uur) Via Novellana, over E8 terug naar Luarca (ongeveer 22 km).
Overnachting: : Wederom Hotel Baltico ***, Luarca.
Heen en weer
De Spanjaard houdt van lichaamsbeweging en een frisse neus. Wat dat betreft zou ik hier wel kunnen aarden. We komen veel wandelaars tegen. Joggers en wielrenners zijn ook talrijk, maar in minder grote getalen dan de wandelaars. Wat aan hen opvalt is dat zij gedurende de hele week te zien zijn. Bij ons in Zeist komen de twee-verdieners alleen in het weekend in hun hardloopkleding tevoorschijn. En zijn de fietspaden in de omgeving op zonnige zater- en zondagen vergeven van de wielrenners (zonder bel, tot mijn ergernis). Hier zie je ook door de week vele mensen buiten sporten. Dat kun je positief duiden. Meer waarschijnlijk is het dat de mensen door de hoge werkloosheid in Spanje voldoende tijd hebben om er op werkdagen op uit te trekken.
Binnen de groep wandelaars zijn in twee soorten te onderscheiden. De praatjesmakers zijn herkenbaar aan de langzame tred, meestal man, verplaatsend in groepjes of op weg naar een groepje, lopend over de boulevard van een dorpje. De resultaatgerichte wandelaar loopt sneller. Waar de praatjesmaker per dag 1x heen en weer loopt over zijn vaste parcours, loopt de resultaatgerichte een ambitieus aantal keren heen en weer van punt naar punt. Dit kan van de ene kant van het dorp naar de andere kant zijn, of een x-aantal keren over een vestingmuur rondom een stadje, of op het strand van het ene hoopje kleren naar het andere.
Vooral deze resultaatgerichte wandelaar doet me denken aan een dier in een te kleine kooi in een circus of dierentuin. Een tijger die getergd van de ene kant van zijn verblijf naar de andere kant loopt, af en toe zijn neus door de spijlen van zijn hok stekend. Dit heeft niets met behoefte aan lichaamsbeweging te maken, maar alles met verveling en beperking van vrijheid.
Met dit in mijn achterhoofd zie ik de wandelende Spanjaard plots in een heel ander daglicht. Waar ze mooi weer hebben, prachtige lange wandelpaden langs de kust en kennelijk voldoende tijd om er op uit te trekken, kiezen ze er voor om dagelijks eenzelfde beperkte parcours af te leggen. Heen en weer. Van punt naar punt. En nog een keer. Heen en weer. Dat zou ik nooit doen!
Alhoewel?
Kijkend naar onze reisbewegingen in dit eerste deel van de vakantie, dan zijn ook wij vaak heen en weer gereden. Van Luarca naar Playa de Silencio en weer terug. En een dag later nog eens heen en weer. Van Luarca naar Praia a Catadrais en weer terug. Heen en weer over hetzelfde stuk snelweg. En nog een keer.
En bij Hotel Ayra in Oviedo heb ik meerdere keren heen en weer gelopen onder de door Calatrava abstract vormgegeven overkapping. Wouter wilde in de strakke omgeving een bewegend object fotograferen. Dat bewegende object was ik. Heen en weer. Van binnen naar buiten en weer terug. Net zo lang tot hij tevreden was over de gekozen sluitertijd en het bereikte effect.
Ook wij hebben er voor gekozen om een beperkt aantal bezienswaardigheden te bekijken (en waarschijnlijk veel andere mooie plekken links te laten liggen) en hier meerdere keren naar terug te gaan. Beperking en herhaling.
Die voorkeur voor een frisse neus en buitenactiviteit deelde ik al met de Spanjaarden. Misschien lijk ik nog meer op ze dan ik dacht.
Donderdag 30 april - Architectuur van Calatrava en een museum
Weer: Wisselvallig. Meerdere regenbuien, maar ook zon.
Route: (10.45 uur) We verlaten Hotel Baltico en Luarca en rijden via een toeristische route door het binnenland (niet over E8 en niet langs Santander) naar Oviedo.
Fotospot Hotel Ayra: (12.30 uur) Wouter heeft een bijzonder hotel gevonden via booking.com. Hotel Ayra is ontworpen door Calatrava. Het gebouw oogt futuristisch met mooie witte gebogen lijnen en het doet ook dienst als conferentie- en winkelcentrum. Voor we de stad in gaan, lopen we eerst uitgebreid om het gebouw heen om het van alle kanten te bekijken.
Oviedo, oude centrum: Vanaf het hotel is het ongeveer 15 minuten lopen, o.a. door een stadspark, naar het oude centrum van de stad. We lunchen op een terras en maken een wandeling door de stad. Als het begint te regenen gaan we naar het ‘Museo Bellas Artes’ (gratis entree). Er zijn schilderijen en beelden van bekende Spaanse kunstenaars als Picasso, Gaudi en Miro. De kunst van Suarez spreekt het meeste aan. Het is een aardig museum maar niet spectaculair.
Teruglopend naar het hotel regent het weer. We schuilen op een overdekt terras.
Hotel Ayra: (21.30 uur) In het begin van de avond komen we terug in het hotel. Rond half 10 begint het weer te kriebelen: Hoe zou het hotel mooi verlicht zijn in het donker? We gaan dus toch weer op pad om onze nieuwsgierigheid te bevredigen.
Overnachting: Hotel Ayra, Oviedo. €92 (1 nacht, 2 personen, inclusief ontbijt)