Tanzania en Zanzibar

Wild-safari's in natuurparken en strand en zee op Zanzibar (2015)

Reisverslag Tanzania en Zanzibar - 2015

Wild-safari's in natuurparken en strand en zee op Zanzibar

/reisverslagen/afrika/tanzania-en-zanzibar/reisverslag/26-30-oktober-2015-zanzibar/

(c) Wouter en Carin van de Weerd


Zanzibar

Maandag 26 oktober t/m woensdag 28 oktober

Luie dagen

Wat een rust. We moeten niets. We doen niets. En we vermaken ons uitstekend!

Onze dagen op Zanzibar verlopen volgens een relaxed patroon. Ontbijt rond acht uur. Tussen negen uur en half tien zoeken we een strandstoel op in de schaduw van een parasol, waar we alleen vanaf komen om te zwemmen, naar de wc te gaan en te lunchen. Rond vijf uur zakt de zon achter de gebouwen en steekt de wind op. Tijd om ons strandbedje te verlaten en te gaan douchen.
Dan drinken we wat in de bar en gaan tussen zeven uur en half acht eten. En dit houden we, als het moet (of als het kan), makkelijk een week vol. Helaas moeten wij (we moeten dus toch iets) donderdagavond al weer naar huis.

Tot die tijd vermaken we ons met kijken naar de zee. De zee is prachtig groen/blauw en het verschil tussen eb en vloed is groot. Bij vloed slaan de golven tegen (en soms over) het muurtje dat Casa del Mar en onze strandstoelen van het strand scheidt. Bij eb valt een groot deel van het strand droog en is het 200 - 500 meter lopen tot de waterrand. Dan wordt de vlakte bevolkt door vrouwen uit het nabij gelegen plaatsje. Zij kweken zeewier, door kleine plantjes met touwtjes aan korte stokken in het zand vast te zetten.

We maken een snorkeltrip (15 U$ p.p. voor 2,5 uur) met een traditionele dow en een kapitein zonder tanden. De boot brengt ons een stukje uit de kust, maar niet ver. Het koraal en de vissen zijn verrassend mooi, kleurrijk en talrijk. We wanen ons in een zeeaquarium. Snorkelen verveelt nooit.

We zien, op advies van de eigenaresse van het hotel, af van een excursie naar Stone Town. Ik was er graag een dagje heen gegaan om de gebouwen te zien die stammen uit de tijd dat Zanzibar werd geregeerd door de sjah van Perzië en het eiland welvarend was vanwege de specerijenhandel. In afwachting van de uitslag van de verkiezingen blijkt het onrustig in de hoofdstad van Zanzibar. Taxichauffeurs willen er niet meer naartoe rijden en ook de plaatselijke bevolking mijdt het centrum van de stad de komende week. Ook ons zul je er dus niet zien. Ik zal nooit met eigen ogen zien hoe mooi Stone Town is. Het zij zo.

Zon, zee, strand en leesvoer zijn ons vermaak op Zanzibar. Ik kan het iedereen aanraden.

Donderdag 29 oktober

Laatste luie loodjes

Onze laatste dag start wederom warm. Het is afgekoeld tot 28°C. Ons laatste ontbijtje op Zanzibar met uitzicht op de azuurblauwe zee. Voor de laatste keer de tas inpakken. Maar voor we vertrekken gaan we eerst nog een dagje genieten!

We vliegen om 21.10 uur met Precision Air naar Dar es Salam en vandaar om 0.00 uur naar Amsterdam. Daar komen we als alles loopt zoals zou moeten om 7.30 uur aan.
Maar voor het zover is, hijs ik me eerst in mijn badpak, ga ik lekker zwemmen en geniet ik van het uitzicht op het strand.

De zee trekt zich terug en de vrouwen gaan weer op pad naar hun zeewierveldjes. Dows varen weg. Mannen gaan speervissen. We lunchen. De zee komt weer op. De vrouwen komen terug met zakken geoogst zeewier op het hoofd. Boten komen terug. De mannen houden in de ene hand een speer of duikspullen en in de andere hand de gevangen vis, waaronder inktvissen. Ze leven hier op basis van het getij. Een wij ook. Bij eb gaan we aan de wandel het drooggevallen strand op. Bij vloed trekken we onze ligbedden naar achter om veilig te zijn voor de golven die over de muur slaan.

Rond 4 uur schakelen we weer bruut over op het ritme van de klok: douchen, met de taxi naar het vliegveld, wachten, vliegen...

Vrijdag 30 oktober

Weer terug in Nederland

Lekker met 'taxi Dekker' naar huis. Daar wachten onze twee poezen, het Nederlandse klimaat, een democratie waar elke stem wel telt, een land waar iedereen onderwijs kan volgen.
Thuis.